یا لطیف ...

شاید مرا دیگر نشناسی، شاید مرا به‌ یاد نیاوری. اما من‌ تو را خوب‌ می‌شناسم. ما همسایه‌ شما بودیم‌ و شما همسایه‌ ما و همه‌مان‌ همسایه‌ خدا.
یادم‌ می‌آید گاهی‌ وقت‌ها می‌رفتی‌ و زیر بال‌ فرشته‌ها قایم‌ می‌شدی. و من‌ همه‌ آسمان‌ را دنبالت‌ می‌گشتم؛ تو می‌خندیدی‌ و من‌ پشت‌ خنده‌ها پیدایت‌ می‌کردم.
خوب‌ یادم‌ هست‌ که‌ آن‌ روزها عاشق‌ آفتاب‌ بودی. توی‌ دستت‌ همیشه‌ قاچی‌ از خورشید بود. نور از لای‌ انگشت‌های‌ نازکت‌ می‌چکید.

راه‌ که‌ می‌رفتی‌ رد‌ی‌ از روشنی‌ روی‌ کهکشان‌ می‌ماند.یادت‌ می‌آید؟ گاهی‌ شیطنت‌ می‌کردیم‌ و می‌رفتیم‌ سراغ‌ شیطان. تو گلی‌ بهشتی‌ به‌ سمتش‌ پرت‌ می‌کردی‌ و او کفرش‌ درمی‌آمد.

اما زورش‌ به‌ ما نمی‌رسید. فقط‌ می‌گفت: همین‌ که‌ پایتان‌ به‌ زمین‌ برسد، می‌دانم‌ چطور از راه‌ به‌ درتان‌ کنم.
تو شلوغ‌ بودی، آرام‌ و قرار نداشتی. آسمان‌ را روی‌ سرت‌ می‌گذاشتی‌ و شب‌ تا صبح‌ از این‌ ستاره‌ به‌ آن‌ ستاره‌ می‌پریدی‌ و صبح‌ که‌ می‌شد در آغوش‌ نور به‌ خواب‌ می‌رفتی.
اما همیشه‌ خواب‌ زمین‌ را می‌دیدی. آرزویی‌ رویاهای‌ تو را قلقک‌ می‌داد. دلت‌ می‌خواست‌ به‌ دنیا بیایی. و همیشه‌ این‌ را به‌ خدا می‌گفتی. و آن‌ قدر گفتی‌ و گفتی‌ تا خدا به‌ دنیایت‌ آورد. من‌ هم‌ همین‌ کار را کردم، بچه‌های‌ دیگر هم، ما به‌ دنیا آمدیم‌ و همه‌ چیز تمام‌ شد.
تو اسم‌ مرا از یاد بردی‌ و من‌ اسم‌ تو را، ما دیگر نه‌ همسایه‌ هم‌ بودیم‌ و نه‌ همسایه‌ خدا.

ما گم‌ شدیم‌ و خدا را گم‌ کردیم...
دوست‌ من، همبازی‌ بهشتی‌ام! نمی‌دانی‌ چقدر دلم‌ برایت‌ تنگ‌ شده.

هنوز آخرین‌ جمله‌ خدا توی‌ گوشم‌ زنگ‌ می‌زند: «از قلب‌ کوچک‌ تو تا من‌ یک‌ راه‌ مستقیم‌ است، اگر گم‌ شدی‌ از این‌ راه‌ بیا »
بلند شو. از دلت‌ شروع‌ کن. شاید دوباره‌ همدیگر را پیدا کنیم.

 صحیفه کامله سجادیه » اثر جاودانه حضرت زین العابدین علیه السلام، یکی از جامع‌ترین و ارزنده‌ترین منابع فرهنگی ناب اسلامی است که در میان آثار به‌جا مانده از این امام از همه مهمتر است.
این کتاب شریف که دومین کتابی است که در صدر اسلام تدوین شده است.
از جهت اهمیت پس از قرآن و نهج البلاغه قرار دارد و « اخت القران » (خواهر قرآن) ، « زبور آل محمد » و « انجیل اهل بیت » لقب گرفته است.

انتساب صحیفه سجادیه به حضرت زین العابدین علیه السلام مورد قبول تمام علمای اسلام از همه‌ی فرقه‌هاست و هیچکس در این باره تردیدی ندارد. بسیاری از علما این مجموعه ارزشمند را از جمله متواترات دانسته‌اند که کمترین نیازی به بررسی صحت و سقم سند آن نیست.

با توجه به جایگاه والای صحیفه سجادیه، این « زبور آل محمد » که به «اخت القرآن» (خواهر قرآن) هم ملقب شده است، و انبوه حقایق و معارفی که در آن موجود است، سال‌های زیادی است که علمای بزرگ و اندیشمندان فرهیخته شرح و تفسیر‌های متعددی بر آن نوشته‌اند که تعدادشان از شصت تجاوز می‌کند.
یکی از بهترین این تفاسیر مربوط به حکیم و فقیه و ادیب بزرگ، مرحوم سید علی‌خان کبیر مدنی شیرازی به نام «ریاض السالکین» است؛ و غیر از او، محققینی همچون ملا محمد محسن فیض کاشانی و شیخ بهاء الدین عاملی و میرداماد و مرحوم علامه مجلسی نیز بر صحیفه شرح نوشته‌اند.

بنا بر روایت جعفر بن محمد حسنی، اصل صحیفه‌ی سجادیه مشتمل بر هفتاد و پنج دعاست. متوکل بن هارون که این کتاب را گردآوری کرده معتقد است یازده فقره دعا از اصل دعاها مفقود شده؛ و به همین دلیل شصت و چهار دعا را روایت کرده است.
در روایت محمد بن احمد بن مسلم مطهری فقط پنجاه و چهار دعا چنانکه امروزه هم از صحیفه می‌بینیم موجود است. بنابراین از اصل صحیفه بیست و یک دعا افتاده است و در حال حاضر آنچه از صحیفه کامله سجادیه باقی مانده است، همین 54 دعاست.

 
1. اسامی صالحین شیعه صرفاً براساس زمان ورود اطلاعات مرتب شده است و ما در مقام ارزش گذاری این عزیزان نیستیم.

 2.  قطعاً، صالحین شیعه بسیار بیشتر از آن هستند که زندگی و خاطرات آنان در این سایت گردآوری گردد. آنچه در این سایت ذکر شده است، زندگانی بزرگانی است که درباره آنها منابع قابل دسترسی و مفید برای عموم موجود بوده است، البته تنها گوشه ناچیزی از سیره این بزرگان است و بسیاری از مطالب و اسرار ناگفته مانده است.

3 . این بزرگان و نخبگانِ راه بندگی با تمام کمالاتی که دارند، تربیت شدگان مکتب اهل بیت(ع) هستند و در برابر ائمه اطهار(ع) قطره ای هستند در برابر دریا.

4 . در طریق سیر الی الله، سالک باید راه صحیح و حقیقی که همان راه قرآن و اهل بیت علیهم السلام است را از بیراهه های صوفی گری و مرید بازی و.... باز شناسد و درصدد شناخت واجبات و محرمات شرعیه برآید و اهتمام جدی به انجام واجبات و ترک محرمات داشته باشد و با همتی بلند و صبری وافر، وارد این مسیر شود.این حقیقت در مسیر تک تک بزرگانی که در اینجا معرفی شده اند مشاهده می شود .

 5. سالک باید بداند که عارف و استاد حقیقی کسی است که فقط و فقط در مسیر شریعت اسلام حرکت می نماید و هرگز کار غیر شرعی نمی کند وگرنه سقوط او حتمی است ولو به حسب ظاهر کرامات، مکاشفات و یا خوابهایی داشته باشد که این کارها از شیطان و جنود او یا اوهام و خیالات شیطانی هم بر می آید.

ادامه مطلب...

1 – ایجاد میدان رقابت با گروه همسالان و هم سطح

2 – کشف استعدادها و قابلیتهای افراد

3 – رفتار سازی محسوس

4 – پاسخ به شبهات در اسرع وقت

5 – شناخت عمیق نسبت به آحاد مخاطبین

6 – همدردی و همدلی در مشکلات فردی و خانوادگی

7 – نظارت و کنترل فردی نیروها

8 – اصلاح ارتباطات و رقابتهای برونی

9 – بستر سالم دوست یابی

10 – تقسیم کار و تقویت حس مسئولیت پذیری

11 – پاسخگویی مسئول گروه در مقابل مشکلات افراد

اجرای طرح با تشکیل حلقه های تربیتی به تعداد 15 تا 20 نفر شکل می گیرد که یک نفر مربی مطالب مربوط به مسائل تربیتی و سایر موضوعات روز مبتلابه ، افراد را ارائه میدهد.

مباحث بصورت مباحثه طرفین پیش میرود و افراد هر سئوالی داشته باشند ، از استاد یا مربی می پرسند و پاسخ سئوالات خود را در یک فضای دوستانه و صمیمی دریافت می نمایند و در نهایت تمامی مباحث و مطالب با هدایت و راهنمایی استاد جمع بندی می شود.

مهمترین رکن طرح ، ارتباط مربی و استاد با اعضای گروه بصورت یک حلقه متصل در فضای خارج از جلسه می باشد و در این صورت است که حلقه تربیتی مفهوم پیدا می کند.

بهترین حلقه تربیتی آن است که مربی در هر شرایطی بتواند با گروه به سهولت در ارتباط باشد و با آنها ارتباط معنوی و عاطفی داشته و کارهای تربیتی خود را دنبال کند

1 – ایمان کمتر در کلاس بدست می آید ، بیشتر در جلسات موعظه ، در برخورد خوب و بیشتر از همه در رفتار ما و در سوق دادن آنها به نماز ، عبادت ، ذکر ، تضرّع و توسّل بدست می آید.

2 – جوانها ، از معارف بلندی که جزء بهترین آنها ( آثار شهید مطهری ) است ، حتماً استفاده کنید.

3 – مجموعه فکری درست بکنید ، از آدمهای مطمئن ( یک مجموعه اندیشه روز ).

4 – بهره گیری از نیروهای عاطفی در کنار فعالیت عقلی.

5 – جوان اول باید احساس مسئولیت کند ، مثل پر کاهی در امواج حوادث نباشد.

6 – ای بسا با تشکیل کلاس ، معلومات فرد را از دین بالا می بریم ، در حالیکه ایمان او بیشتر نشده است.باید معلومات دینی هم بالا برود.

7 – باید آنچنان خود را بسازید که مثل شمعی پروانه ها را به دور خود جمع کنید.

8 – بسیجی می تواند محور باشد ، انسانهایی را به خود جلب کند ، بیست نفر را به دور خود جلب کند.

9 – انسان برجسته در میدان رزم دارای بنیّه قویّ فرهنگی ، خودجوش در عرصه سیاست ، توانا در تبلیغ دین ، باید اینگونه افراد درست کنید.

1 – تعالی معنوی توأم با رشد ایمان آگاهانه و بصیرت بسیجیان.

2 – تعلیم و تربیت مدیران و مربیان شایسته و کارآمد در عرصه های مختلف تربیتی ، فرهنگی و ...

3 – تقویت باورهای دینی و توسعه اخلاق و رفتارهای اسلامی در میان آحاد بسیجیان و ...

اسلام، شکل ظاهری دارد و هر کس شهادتین را بر زبان جاری کند، در زمره مسلمانان است ، اما ایمان یک امر واقعی و در ونی است و جایگاه آن قلب آدمی است، نه زبان و ظاهر او. بنابراین ایمان بالاتر و برتر از مسلمانی است. در آیات قرآن آمده است: "اعراب گفتند که ما ایمان آورده‏ایم، ای پیامبر! به آن‏ها بگو که اسلام آورده (تسلیم شده‏اید) و هنور ایمان در دلهای شما وارد نشده است".(1)

اسلام ممکن است انگیزه‏های مختلفی داشته باشد، حتی انگیزه‏های مادی و منافع شخصی، ولی ایمان حتماً از انگیزه‏های معنوی سرچشمه می‏گیرد. امام باقر(ع) می‏فرماید: "ایمان اقرار است و عمل، و اسلام اقرار بدون عمل است".(2)

امام صادق(ع) می‏فرماید: "ایمان شریک اسلام می‏شود، ولی اسلام شریک ایمان نیست".(3)

 در روایتی دیگر امام باقر(ع) فرمود: "ایمان آن است که در دل مستقر شود و بنده را به سوی خدا کشاند و اطاعت خدا و گردن نهادن به فرمانش مصدّق آن باشد، ولی اسلام گفتار و کردار ظاهری است".(4)

مؤمن واقعی کسی است که به همه دستورهای اسلام عمل نماید؛ واجبات را انجام دهد و محرّمات را ترک نماید یعنی ایمان واقعی همراه عمل است و عملش باید مطابق با ایمانش باشد.

 در بعضی آیات آمده است: "مومنان کسانی اند که چون یاد خدا شود، دلهاشان ترسان می‏شود و چون آیات الهی برایشان خوانده شود، ایمانشان افزون می‏شود و بر پروردگار خود توکّل می‏کنند. آنان که نماز را بر پا می‏دارند و از آنچه روزیشان داده‏ایم، انفاق می‏کنند. آنان مؤمنان واقعی هستند".(5)

 خداوند در این آیات وصف مؤمنان واقعی را بیان کرده، در آیات دیگر مانند آیات اوّل سوره مؤمنون نیز اوصاف مؤمنان واقعی را بیان فرموده است.

 اسلام یک معنای برتر نیز در آیات قرآن دارد و آن حالت تسلیم ، انقیاد و عبودیت در مقابل خداوند است . آیاتی چند در قرآن مانند آیات 112 و 131 سئره بقره و آیات 67 و 83 سوره آل عمران و ایه 125 سوره نساء اشاره به این معنا دارد.

ادامه مطلب...